Osteochondrose van het lumbale gebied

Osteochondrose is een wijdverspreide ziekte van de wervelkolom, die de tussenwervelschijven en het kraakbeen aantast. De cervicale en lumbale regio's zijn gevoeliger voor dergelijke processen. Osteochondrose van het lumbale gebied kan constante pijn in de onderrug veroorzaken en het leven van een persoon aanzienlijk compliceren. Bij de behandeling van de ziekte wordt de voorkeur gegeven aan conservatieve methoden; chirurgische ingrepen worden alleen in extreme gevallen toegepast.

Oorzaken van lumbale osteochondrose

Osteochondrose is niet zozeer een ziekte, maar vaak een natuurlijk fenomeen dat optreedt als gevolg van leeftijdsgebonden degeneratieve veranderingen in de wervelkolom. Normaal gesproken fungeert de tussenwervelschijf in de lumbale wervelkolom als een schokdemper tussen twee wervels, waardoor de gewrichten en de wervelkolom gemakkelijk kunnen bewegen. Het buitenste deel van de schijf, de annulus fibrosus, omringt de zachte binnenkern van de schijf, de nucleus pulposus. De tussenwervelschijven van elke persoon ondergaan degeneratieve veranderingen naarmate ze ouder worden, maar niet iedereen ontwikkelt symptomen.

Er wordt aangenomen dat osteochondrose begint met veranderingen in de vezelring, de tussenwervelschijf en het subchondrale bot. De vezelige ring verliest water, waardoor deze minder goed bestand is tegen de dagelijkse belasting van de wervelkolom en deze verkeerd verdeelt. Overbelasting van het achterste deel van de wervel leidt tot artritis van de facetgewrichten en hypertrofie (groei, met de vorming van osteofyten - botgroei) van de wervellichamen grenzend aan de aangetaste schijf.

Referentie! Volgens statistieken heeft 30% van de mensen tussen de 30 en 50 jaar een zekere mate van achteruitgang van de tussenwervelschijven.

Er zijn twee belangrijke pathofysiologische oorzaken van pijn bij lumbale osteochondrose. Een van de mogelijke oorzaken van pijn is een ontsteking van de zenuwen als gevolg van het scheuren van het buitenste deel van de tussenwervelschijf en het lekken van de binnenste kern. Er komen ontstekingseiwitten vrij die het zenuwweefsel irriteren.

Volgens de tweede reden zijn de wervels, als gevolg van leeftijdsgebonden vervormingen, niet langer in staat de belasting effectief te absorberen. Dit veroorzaakt een abnormale beweging van de wervelkolom en veroorzaakt een pijnlijke spasme van de rugspieren die de wervelkolom proberen te stabiliseren.

Het resultaat van osteochondrose kan de vernietiging van delen van de wervelkolom zijn, wat leidt tot radiculitis. Risicofactoren die degeneratieve processen in de wervelkolom veroorzaken en versnellen zijn:

• Erfelijke aanleg voor ziekten van het bewegingsapparaat;
• Roken;
• Eerdere blessures;
• Hormonale en vasculaire aandoeningen;
• Overgewicht;
• Spieren die te zwak zijn en niet de nodige ondersteuning bieden aan de wervelkolom;
• Professionele activiteiten die gepaard gaan met zware fysieke arbeid (atleten, laders).

Stadia van ontwikkeling van lumbale osteochondrose

Aandoeningen in de tussenwervelschijven, die leiden tot hun degeneratie en vernietiging, treden geleidelijk op. Het hele pathologische proces doorloopt verschillende fasen, volgens welke de stadia (of graden) van lumbale osteochondrose worden onderscheiden:

• De eerste fase (graad) wordt gekenmerkt door milde symptomen. Pijnlijke gewaarwordingen ontwikkelen zich tegen de achtergrond van irritatie van de zenuwuiteinden door de nucleus pulposus, die doordringt in de scheuren van de vezelige ring.
• De tweede fase wordt gekenmerkt door verplaatsing van de bovenste wervel ten opzichte van de onderste, als gevolg van scheuren in de kern en de ring. Deze pathologische processen veroorzaken, naast pijn tijdens beweging, het optreden van neurologische symptomen, gevoelens van gevoelloosheid en instabiliteit van het getroffen gebied.
• De derde fase wordt gekenmerkt door een toename van pijn en het verschijnen van hernia tussen de tussenwervelschijven, als gevolg van een schending van de integriteit van de vezelring. Pijn, zintuiglijke beperkingen en spierzwakte belemmeren de dagelijkse taken. Door beknelde zenuwwortels kan de werking van het urine- en darmstelsel verstoord zijn.
• De vierde fase komt overeen met de volledige vernietiging van de tussenwervelschijven, ze worden fibrotisch en osteochondrale gezwellen van de wervellichamen veroorzaken immobiliteit van de wervelkolom in dit gedeelte.

Symptomen van lumbale osteochondrose

Vraag om advies van specialisten om aan de slag te gaan:

• Neuroloog
• Orthopedist
• Therapeut

Het belangrijkste symptoom van lumbale en sacrale osteochondrose is pijn. Het verergert meestal als u langere tijd zit, of als u draait, de wervelkolom buigt of een last optilt. De pijn kan uitstralen naar het been en de lies en gepaard gaan met een gevoel van gevoelloosheid en zwakte. Matige, pijnlijke, doffe pijn kan worden gevolgd door aanvallen van exacerbatie.

Symptomen zijn rechtstreeks afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van de pathologie:

• In de vroege periode, wanneer degeneratieve veranderingen zich net beginnen te manifesteren, zijn de symptomen minimaal.
• Het tussenstadium, dat wordt gekenmerkt door verzwakking van de vezelring, kan zich al manifesteren als lage rugpijn.
• In een later stadium, wanneer fibrose zich in de structuren en osteofyten ontwikkelt, wordt de pijn minder uitgesproken, maar neemt de mobiliteit van de wervelkolom aanzienlijk af.

De gevoeligheid van de onderrug kan bij aanraking toenemen. Kenmerkende pijnscheuten in de billen, dijen en een tintelend gevoel zijn een teken van beknelde zenuwwortels die optreden als gevolg van degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijf. Patiënten met lumbale osteochondrose hebben moeite met het naar voren, naar achteren en opzij buigen. Osteochondrose kan gecompliceerd worden door hernia's en vernauwing van het wervelkanaal, wat gepaard gaat met het optreden van aanvullende symptomen.

Diagnose van lumbale osteochondrose

Het stellen van een diagnose begint met het verzamelen van anamnese, het interviewen en onderzoeken van de patiënt. De specialist zal geïnteresseerd zijn in uw klachten, lichamelijke activiteit, de aanwezigheid van oude verwondingen, slechte gewoonten en ziektegevallen bij naaste familieleden. Tijdens een lichamelijk onderzoek palpeert (voelt) de arts het onderste deel van de wervelkolom, op zoek naar gevoelige plekken, ontstekingen of eventuele afwijkingen. Hij kan ook het gevoel controleren en motortests uitvoeren.

De meest populaire methode voor het diagnosticeren van lumbale osteochondrose is röntgenonderzoek. Het beeld toont de aanwezigheid van osteofyten, vernauwing van de gewrichtsruimte van de tussenwervelschijf, of het zogenaamde "vacuüm"-symptoom, wanneer gasbellen worden gedetecteerd in de dikte van de tussenwervelschijf. Andere gebruikte methoden zijn:

• MRI die hydratatie toont (de mate van verzadiging met water), de vorm van de schijven, hun hoogte, waardoor beknelde zenuwen kunnen worden geïdentificeerd.
• CT-scan, waarmee u de toestand van weefsels in detail kunt bestuderen en aandoeningen in de vroegste stadia kunt diagnosticeren.
• Provocerende discografie die wordt gebruikt om de locatie van de getroffen schijf te bepalen.

Referentie! MRI is een redelijk nauwkeurige diagnostische methode, maar kan geen breuk van de buitenste ringen van de schijf detecteren.

Behandelmethoden voor lumbale osteochondrose

De voorkeursbehandeling voor lumbale degeneratieve schijfziekte geassocieerd met chronische pijn is een conservatieve behandeling met fysiotherapie, lichaamsbeweging en medicijnen. Voor patiënten met lumbale osteochondrose wordt aanbevolen:

• Een dagelijkse routine die voldoende rust en voldoende fysieke activiteit omvat;
• Regelmatige lichaamsbeweging gericht op het versterken van de spieren;
• Aanpassingen van levensstijl, inclusief voedingsbeoordeling en gewichtsverlies.

Fysiotherapie

Verschillende fysiotherapeutische technieken zijn met succes toegepast om lage rugpijn te verminderen. Fysiotherapie bevordert regeneratieve processen in de tussenwervelschijf, stimuleert stofwisselings- en transportprocessen, voorkomt de vorming van verklevingen en verdere schade.

Fysiotherapeutische methoden die worden gebruikt om spinale osteochondrose te behandelen zijn onder meer:

• Elektrische stimulatie. Elektrische impulsen helpen rugpijn te verlichten en de bloedcirculatie in de aangedane wervelkolom te verbeteren.
• Echografie therapie. Ultrasone golven kunnen diepe weefsellagen binnendringen en ontstekingen en pijn helpen verlichten.
• Magnetotherapie. Magnetische velden kunnen de bloedcirculatie en metabolische processen in weefsels verbeteren en de regeneratie ervan bevorderen.
• Laser therapie. Laserstralen kunnen pijn helpen verlichten, de bloedcirculatie stimuleren en weefselregeneratie stimuleren.
• Ultrafonoforese. Deze methode combineert ultrasone therapie met het gebruik van medicijnen die doordringen in de diepe weefsellagen en ontstekingen en pijn helpen verlichten.

Belangrijk! In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, kan en moet osteochondrose worden behandeld. Zonder behandeling zal het een bron van chronische pijn worden en tot talloze problemen leiden, waaronder verstoring van het functioneren van inwendige organen.

Behandeling met geneesmiddelen

Om pijn te verlichten die de dagelijkse activiteiten verstoort, krijgen patiënten pijnstillers en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen voorgeschreven. Afhankelijk van de indicaties kan de arts sterkere medicijnen voorschrijven: spierverslappers, steroïden en narcotische pijnstillers. Therapeutische blokkades worden toegediend met lokale anesthetica en glucocorticoïden om intense pijn te verlichten.

Chirurgie

Veel minder vaak wordt chirurgische ingreep gebruikt voor osteochondrose van de lumbale regio. Het kan een schijfartroplastiek of fusie van de lumbale wervelkolom omvatten (waardoor omstandigheden worden gecreëerd voor de fusie van twee wervels, terwijl de pijn wordt verminderd door beweging in dit deel van de wervelkolom te elimineren).

Als de beweging van de wervelkolom aanzienlijk wordt belemmerd, kunnen speciale tussenwervelafstandhouders worden geïnstalleerd. Voor patiënten die niet op alle andere behandelingen reageren, kan een totale lumbale schijfvervanging worden uitgevoerd.

Behandeling van lumbale osteochondrose thuis

Het meest effectieve wat u thuis kunt doen om de functionaliteit te behouden en de pijn onder controle te houden, is oefenen. Ze verhogen de bloed-, zuurstof- en voedingsstoffentoevoer naar de wervelkolom, waardoor het kraakbeen gehydrateerd en de wervelkolom zo lang mogelijk flexibel blijft. Bovendien komt er tijdens het sporten endorfine vrij, dit zijn natuurlijke pijnstillers.

Regelmatige positiewisselingen brengen ook verlichting. Sommige houdingen helpen bij het omgaan met een pijnaanval: knielen, achterover leunen, liggen. Een korte rust is noodzakelijk en nuttig, maar langdurige bedrust verergert de toestand alleen maar. Het is belangrijk om actief te blijven om te voorkomen dat de ziekte zich verder ontwikkelt. Patiënten met lumbale osteochondrose hebben baat bij wandelen, zwemmen, fietsen, yoga, pilates, rekoefeningen en het versterken van het spierkorset. De volgende maatregelen helpen ook:

• Het toepassen van warmte op de onderrug verbetert de bloedcirculatie en verlicht spierspasmen en spanning.
• IJspakketten helpen de pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen.
• Massage ontspant ook de spieren, verlicht spasmen en vermindert de druk op de wervelkolom, waardoor de pijn wordt verlicht. Door de bloedcirculatie in dit gebied te vergroten, worden metabolische processen verbeterd en worden weefsels verrijkt met zuurstof.
• Gebruik van orthopedische matrassen en kussens. Ze helpen de juiste positie van de wervelkolom tijdens de slaap te behouden.
• Correcte verdeling van de belasting op de wervelkolom. Bij het tillen van zware voorwerpen moet u de juiste tiltechniek gebruiken om te voorkomen dat de lumbale wervelkolom wordt belast.
• Goede voeding. Het eten van een uitgebalanceerd dieet dat rijk is aan calcium en vitamines draagt bij aan het behoud van gezonde botten en gewrichten.

Als u echter pijn of andere symptomen heeft, moet u, voordat u thuis met de behandeling voor osteochondrose begint, uw arts raadplegen voor nauwkeurigere aanbevelingen en om de toestand van de wervelkolom te beoordelen.

Met welke arts moet ik contact opnemen voor lumbale osteochondrose?

Als er symptomen optreden die kenmerkend zijn voor lumbale osteochondrose, wordt aanbevolen een neuroloog of orthopedisch arts te raadplegen. Als u lage rugpijn heeft, kunt u ook een afspraak maken met een therapeut. Hij zal de nodige onderzoeken voorschrijven om een diagnose te stellen en u doorverwijzen naar een specialist.

Behandeling van lumbale osteochondrose

Specialisten van de dichtstbijzijnde kliniek in uw stad of andere plaats staan klaar om de redenen te begrijpen en u te helpen de pijn het hoofd te bieden. Artsen hebben doorgaans uitgebreide klinische ervaring en beheersen alle moderne methoden voor de behandeling en diagnose van osteochondrose bij vrouwen en mannen. Voor het grootste deel zijn de gunstige ligging, uitstekende uitrusting en de veelzijdigheid van instellingen een prioriteit van de moderne geneeskunde, waarmee u snel elk onderzoek kunt ondergaan en de gezondheid van het bewegingsapparaat kunt herstellen. U kunt een afspraak maken door een kliniek te bellen die voor u geschikt is, maar ook op de website door het onlineformulier in te vullen.

Preventie van lumbale osteochondrose

Effectieve methoden om lumbale osteochondrose te voorkomen zijn:

• Regelmatige fysieke activiteit. Blijf in goede fysieke conditie. Versterk uw rugspieren. Rek- en versterkingsoefeningen voor uw rug helpen uw wervelkolom gezond te houden.
• Verminder belasting van de wervelkolom: Vermijd onnodige belasting van de wervelkolom. Gebruik bij het tillen van zware voorwerpen de juiste tiltechniek.
• Houdingscorrectie: zorg voor een juiste houding. Zit en sta rechtop, zak niet onderuit. Kies een orthopedisch kussen en matras om te slapen om de juiste positie van de wervelkolom te behouden tijdens het rusten. Koop kwaliteitsschoenen met goede demping en ondersteuning.
• Zorg voor rugondersteuning door gebruik te maken van orthopedische stoelen als u vanwege de aard van uw beroep langdurig moet zitten. Vermijd langdurig in dezelfde houding te blijven. Neem regelmatig een pauze en strek uw ruggengraat.
• Let op uw gewicht. Overgewicht kan extra druk op de wervelkolom veroorzaken.
• Vermijd ongecontroleerde bewegingen en rugletsel. Wees voorzichtig bij het sporten of lichamelijke activiteit.
• Stop met roken, wat een negatieve invloed kan hebben op de gezondheid van uw wervelkolom.

Door eenvoudige aanbevelingen op te volgen, kunt u een actief en bevredigend leven leiden, waarbij u de risico's op rugpijn minimaliseert. Als u al symptomen heeft, pijn in de lumbale wervelkolom, raadpleeg dan een arts voor diagnose en behandeling.