In de structuur van de pathologie van het osteoarticulaire systeem neemt artrose een leidende plaats in - ongeveer 70% van de gevallen valt op zijn deel. Een soortgelijk probleem wordt het vaakst aangetroffen door mensen na 50 jaar, maar de eerste tekenen van de ziekte verschijnen zelfs bij jonge mensen. Deze ziekte heeft een ernstige medische en sociale betekenis, omdat het in veel gevallen de oorzaak wordt van functioneel falen op werkende leeftijd.
Veel mensen kennen een pathologie als artrose van de gewrichten, maar niet elke patiënt begrijpt waarom het zich ontwikkelt, hoe het zich manifesteert en wat er nodig is om de ziekte te bestrijden. En een verhoogd bewustzijn en voorzichtigheid kunnen het optreden en de voortgang van schadelijke veranderingen voorkomen.
De redenen
Artrose wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van degeneratieve-dystrofische processen in alle gewrichtsweefsels: kraakbeen, subchondraal bot, ligamenten, spieren en pezen. De ziekte wordt beschouwd als een van de "metgezellen van veroudering", omdat het vaak oudere patiënten treft. Maar de leeftijdsfactor is verre van de enige oorzaak van vervormende artrose. De oorsprong van de ziekte is vrij heterogeen en is te wijten aan zowel externe als interne soorten pathologische effecten op het lichaam.
Voor elke patiënt zijn er bepaalde risicofactoren die bijdragen aan het optreden van gewrichtspathologie. Daarom combineren de oorzaken van artrose de volgende voorwaarden:
- Zwaar lichamelijk werk.
- Inactiviteit.
- Traumatische verwondingen.
- Gewrichtsdysplasie.
- Ontsteking (artritis).
- Overgewicht.
- Oestrogeentekort in de menopauze.
- Ziekten van de schildklier.
- Gevolgen van operaties aan de gewrichten.
- Erfelijkheid.
Zoals u kunt zien, wordt de ontwikkeling van artrose gemedieerd door heterogene factoren, die in de meeste gevallen van mechanische of uitwisselingsaard zijn. In dit geval zijn de levensstijl van de patiënt en zijn beroep van niet gering belang, omdat laders, handarbeiders en sporters vaak last hebben van artrose.
De oorzaken van artrose zijn behoorlijk divers, ze worden gekenmerkt door een lokaal effect op de gewrichten en een algemeen effect op het lichaam.
Ontwikkelingsmechanisme:
De normale functie van het gewricht wordt verzekerd door het harmonieuze werk van al zijn structuren. Maar het hoofdbestanddeel van elk gewricht is kraakbeen. Het biedt een schokabsorberende functie en is bestand tegen druk op het gewricht. Kraakbeenweefsel bestaat uit cellen (chondrocyten) en een matrix, waarvan de belangrijkste stoffen proteoglycanen en collageen zijn.
Als de belasting van het gewricht de toegestane overschrijdt, zijn er eerst structurele aandoeningen in het kraakbeen. De proteoglycanen die de collageenstrengen vasthouden gaan verloren, waardoor de gevoeligheid van het weefsel voor invloeden van buitenaf toeneemt. Vernietigingsprocessen beginnen te prevaleren boven synthese. Dit wordt vergemakkelijkt door een afname van kraakbeentrofisme wanneer de gewrichtsvloeistof onvoldoende voedingsstoffen bevat. De onbalans van weefselvernieuwing wordt ondersteund door ontstekingsreacties en hormonale stoornissen.
Dit alles leidt tot dunner worden van het kraakbeen, het wordt ruw en verliest zijn elasticiteit. Door de groei van het onderliggende botweefsel, vernauwt de gewrichtsruimte en de vorming van osteofyten - marginale gezwellen. Het synoviale membraan wordt dikker, de ligamenten worden dikker en korter en de functie van de spieren wordt aangetast.
Pathologische processen in het gewricht ontwikkelen zich geleidelijk, maar gaan niet spoorloos over. Verstoringen in kraakbeen en andere structuren beïnvloeden onvermijdelijk het klinische beeld van artrose.
Classificatie
Artrose heeft, net als andere ziekten, bepaalde variëteiten. Hiermee moet rekening worden gehouden bij de klinische classificatie van de ziekte. Pathologie is primair wanneer het zich ontwikkelt in gezonde gewrichten, of secundair als het verschijnt tegen de achtergrond van andere ziekten. In het geval dat de oorzaak niet kan worden vastgesteld, spreken ze van idiopathische artrose. Afhankelijk van het aantal betrokken gewrichten worden de volgende varianten onderscheiden:
- Monoartrose.
- Oligoartrose - er zijn niet meer dan 2 gewrichten aangetast.
- Polyartrose - betrokken uit 3 gewrichtsgroepen.
Als het pathologische proces een algemeen karakter heeft, kunnen we praten over de nederlaag van bijna alle gewrichten van het lichaam, inclusief de wervelkolom, waar spondylartrose wordt waargenomen. In dit geval kan de ziekte zich in een nodulaire of nodulaire vorm voordoen.
Het is belangrijk om te begrijpen welke processen in het gewricht plaatsvinden en om de ernst ervan adequaat te beoordelen. Houd daarom rekening met het stadium van artrose. Het is niet afhankelijk van de oorzaak en wordt bepaald door pathologische veranderingen in de gewrichtsweefsels:
- Stadium 1 - ontsteking van het synoviale membraan, het verlies van het vermogen van het kraakbeen om de belasting te weerstaan.
- Stadium 2 - vernietiging van kraakbeenweefsel, botgroei, dystrofie van de gewrichtszak.
- Stadium 3 - botmisvorming, contracturen, gewrichtsinstabiliteit.
De aanwezigheid van tekenen van ontsteking moet ook worden weerspiegeld in de classificatie. Daarom wordt artrose onderscheiden met en zonder synovitis. Daarnaast is de functionele toestand van het gewricht belangrijk, die wordt bepaald door de mate van insufficiëntie:
- 1 graad - tijdelijke functiebeperking.
- Graad 2 - handicap.
- 3 graden - de onmogelijkheid van zelfbediening.
Al deze kenmerken moeten worden weerspiegeld in de diagnose van artrose, omdat ze belangrijk zijn voor de daaropvolgende therapie.
Symptomen
Onder de gewrichtspathologie hebben de symptomen van artrose een vrij tastbare specificiteit. Ze ontwikkelen zich geleidelijk, maar gestaag, wat leidt tot een beperking in de fysieke activiteit van patiënten. Daarom is het vooral belangrijk om de ziekte op tijd te vermoeden om de ontwikkeling ervan te kunnen stoppen en complicaties te voorkomen.
Bij contact met een arts worden allereerst klachten van patiënten geanalyseerd. En meestal maken mensen zich zorgen over pijn in de gewrichten. Maar met artrose hebben ze, in tegenstelling tot andere pathologieën, zoals artritis, het volgende karakter:
- Mechanisch - treedt op tegen de achtergrond van de belasting en neemt af in rust.
- Starten - het verschijnen van pijn wordt geassocieerd met het begin van beweging (lopen).
- "Articulaire muis" - periodieke scherpe pijnen met blokkade van het gewricht, veroorzaakt door inbreuk op het synoviale membraan tussen de kraakbeenachtige oppervlakken.
In het begin kunnen patiënten slechts een vaag ongemak in de gewrichten ervaren, vergezeld van een gevoel van vermoeidheid. Maar na verloop van tijd ontwikkelt het zich tot pijn. En als het zich in de beginfase zorgen maakt na een belasting, dan wordt het in de toekomst - tijdens beweging en in gevorderde gevallen constant, zelfs in rust en 's nachts.
Naast pijn hebben patiënten andere symptomen van artrose. Ze zijn zowel subjectief als objectief van aard, met inbegrip van de volgende kenmerken:
- Stijfheid in de gewrichten in de ochtend niet meer dan 30 minuten.
- Gevoel van kraken (crepitus) bij het bewegen.
- Vervorming van het periarticulaire gebied.
- Beperking van de mobiliteit.
Bij artrose van de handen kan men tijdens het onderzoek karakteristieke formaties opmerken in het gebied van de proximale en distale vingerkootjes - de knobbeltjes van Bouchard en Heberden. Het voelen van de aangetaste gewrichten is vaak pijnlijk. Als er contracturen worden gevormd, is er vaker een fixatie van bepaalde delen van de ledematen in een flexiepositie.
De uitgesproken aard van artrose leidt tot een significante afname van het niveau van fysieke activiteit van patiënten, wat een afname van hun kwaliteit van leven met zich meebrengt.
Diagnostiek
Om te begrijpen waarom het klinische beeld zich ontwikkelt, is het noodzakelijk om de pathologie van de gewrichten te bevestigen. Dit kan worden gedaan door het nodige diagnostische onderzoek uit te voeren, waaronder instrumentele en laboratoriummethoden. Allereerst proberen ze structurele veranderingen in de getroffen gebieden te zien, om hun ernst en prevalentie te beoordelen. Het is ook noodzakelijk om de stofwisselingsstoornissen in het lichaam te bepalen, die een gunstige achtergrond zijn geworden voor het optreden van artrose. Het onderzoekscomplex bestaat daarom uit de volgende activiteiten:
- Radiografie.
- Magnetische resonantie beeldvorming.
- Echografie procedure.
- Artroscopie.
- Biochemische bloedonderzoeken (hormonaal spectrum, ontstekingsmarkers, calciummetabolisme, reumatische tests).
Na het onderzoek is een overleg met een orthopedist-traumatoloog vereist, wat zal helpen om de juiste behandelingstactieken voor elke patiënt te vormen.
Behandeling
Het is noodzakelijk om artrose van de gewrichten uitgebreid te behandelen. Dit betekent dat alle beschikbare therapeutische middelen worden gebruikt om de toestand van de patiënt te verlichten. Maar u moet begrijpen dat hun effectiviteit rechtstreeks afhangt van het tijdstip van de behandeling. Bij gevorderde vormen van de ziekte zullen conservatieve maatregelen weinig helpen. Met een vroege behandeling kan een uitgesproken en blijvend resultaat worden bereikt. Voor de behandeling van artrose worden de volgende methoden gebruikt:
- Medische therapie.
- Fysiotherapie.
- Fysiotherapie.
- Massage.
- Operatie.
Welke fondsen geschikt zijn voor een bepaalde patiënt, beslist de arts. De keuze wordt gemaakt op basis van de resultaten van het onderzoek en de individuele kenmerken van het organisme.
Het beste effect van de behandeling kan worden verkregen als de correctie wordt gestart in de vroege stadia van de ziekte, wanneer de eerste symptomen zich net beginnen te manifesteren.
Algemene aanbevelingen
Aangezien de ontwikkeling van degeneratieve veranderingen in de gewrichten wordt gemedieerd door een verhoogde belasting, is het eerst nodig om het mechanische effect op het kraakbeenweefsel te verminderen. Om dit te doen, moet u stoppen met het dragen van zware, intensieve sporttraining. Om het gewricht te ontlasten, is elke methode geschikt - van lopen met een wandelstok tot speciale bevestigingsorthesen. Maar het is onmogelijk om bewegingen volledig te verlaten, fysieke activiteit moet worden gedoseerd. Wandelen voor korte afstanden, zwemmen is nuttig.
Goede voeding speelt een belangrijke rol bij het corrigeren van artrotische veranderingen. Dieet helpt de conditie van het kraakbeen te verbeteren, maar is ook het belangrijkste onderdeel van de strijd tegen overgewicht. Patiënten wordt geadviseerd om mager vlees en gevogelte, vis, granen te consumeren; je moet het dieet verrijken met verse groenten en fruit, kruiden. Maar in ruil daarvoor moet u afzien van gerookt, gekruid, vet voedsel, marinades en augurken. Het is beter om aandacht te besteden aan voedingsmiddelen die rijk zijn aan collageenvezels, elastine en gelatine: gelei, hasj, aspic-gerechten, fruitgelei.
Medische therapie
Traditionele behandeling voor artrose begint met medicatie. Met behulp van verschillende medicijnen is het mogelijk om niet alleen de symptomen van de ziekte te elimineren, maar ook om de mechanismen van de ontwikkeling ervan te beïnvloeden. Dit is vooral belangrijk bij chronische degeneratieve gewrichtspathologie, wanneer het nodig is om een structuurmodificerend effect op kraakbeenweefsel te bereiken. De volgende medicijnen worden over het algemeen aanbevolen:
- Niet-steroïde anti-inflammatoire.
- Chondrobeschermers.
- Vasculair.
- Vitaminen en antioxidanten.
- Metabolisch (oestrogenen, schildklierhormonen).
Bij ernstige pijn bij artrose kunnen intra-articulaire injecties met glucocorticosteroïden worden gedaan. Maar een dergelijke behandeling moet van korte duur zijn, omdat hormonale geneesmiddelen bij langdurig gebruik het tegenovergestelde effect hebben - ze stimuleren dystrofische processen. Systemische therapie moet worden gecombineerd met lokale geneesmiddelen.
Het nemen van medicijnen voor artrose wordt uitgevoerd op aanbeveling van een arts en onder zijn controle. Zelfstandig gebruik van medicijnen is niet toegestaan.
Fysiotherapie
Methoden van fysieke beïnvloeding helpen om acute tekenen van gewrichtspathologie te elimineren. Samen met medicijnen kunnen ze de ernst van pijn en ontsteking verminderen en ook biochemische processen in het kraakbeen zelf stimuleren. Bij de complexe behandeling van artrose worden de volgende procedures gebruikt:
- Elektroforese.
- Ultrasone behandeling.
- golf therapie.
- Magnetotherapie.
- laserbehandeling.
- Modder en hydrotherapie.
Dergelijke methoden beïnvloeden niet alleen het gewricht, maar ook de omliggende weefsels. Dit draagt bij aan de activering van de bloedcirculatie, de verbetering van trofische processen en de verzwakking van spiercontracturen. Veel elementen van een spabehandeling hebben een algemeen gezondheidsbevorderend effect. Maar tegelijkertijd mag men de contra-indicaties voor fysiotherapie niet vergeten: infectieziekten, tumoren, cardiovasculaire pathologie, nierfalen, bloedingen, de ernstige toestand van de patiënt.
Fysiotherapie
Een belangrijk aspect van niet-medicamenteuze therapie van artrose is oefentherapie. Het is bekend dat de stofwisseling van kraakbeenweefsel duidelijk afhankelijk is van de mechanische factor. Maar zijn kracht moet voldoende zijn. Alleen dan prevaleren groeiprocessen boven vernietiging. Daarom is gymnastiek geïndiceerd voor alle patiënten met gewrichtsaandoeningen. Maar voor elke persoon wordt zijn eigen reeks oefeningen ontwikkeld - rekening houdend met de lokalisatie en ernst van de laesie, evenals met de algemene toestand van het lichaam.
Tijdens de lessen mag er geen pijn optreden. Oefeningen worden in een langzaam tempo uitgevoerd en pas nadat de acute symptomen zijn geëlimineerd. Vermijd plotselinge bewegingen met een hoge amplitude die ongemak kunnen veroorzaken. Lichamelijke opvoeding moet worden gedaan onder toezicht van een arts en na het verwerven van de nodige vaardigheden, kunt u beginnen met thuisoefeningen.
Therapeutische gymnastiek is een integraal onderdeel van de correctie van degeneratieve-dystrofische processen in het gewricht. Alleen reguliere lessen hebben een positief resultaat.
Massage
Om de conditie van het bewegingsapparaat te verbeteren, worden massagesessies getoond. Handmatige impact op de gewrichten stelt u in staat om krampachtige spiergroepen te ontspannen, de bloedcirculatie in zachte weefsels te stimuleren en ze voor te bereiden op actieve oefeningen (vóór therapeutische oefeningen). Klassieke massage omvat de volgende elementen:
- strelen.
- Trituratie.
- Kneden.
- druk.
- Strijken.
Het wordt vaak gecombineerd met passieve bewegingen in de aangetaste gewrichten. De duur van de therapie wordt bepaald door de arts en kan 7 tot 15 sessies zijn.
Operatie
Als de gevorderde stadia van artrose niet toelaten om het gewenste effect van conservatieve maatregelen te verkrijgen, is er een chirurgische behandeling nodig. De essentie is de vervanging van het gewricht door een kunstmatige artroplastiek. Deze operatie wordt uitgevoerd in een open manier en onder algemene verdoving. Na voltooiing moet u een revalidatie ondergaan, die zo vroeg mogelijk begint. En als gevolg van chirurgische ingrepen kan de patiënt volledig van artrose afkomen en terugkeren naar een actief leven. Toegegeven, de operatie is niet voor iedereen beschikbaar.
Artrose is een veelvoorkomend probleem dat om een tijdige en actieve oplossing vraagt. Om de ziekte niet te starten en te kunnen hopen op het succes van conservatieve maatregelen, moet de behandeling zo vroeg mogelijk worden gestart. Dit zal exacerbaties voorkomen, de progressie van veranderingen in de gewrichten voorkomen en de functionele mogelijkheden van het bewegingsapparaat zoveel mogelijk herstellen. Anders moet chirurgische correctie worden overwogen.