Osteochondrose van de lumbosacrale wervelkolom is een dystrofische spinale ziekte, waarbij met name de normale structuur van de gehele wervelkolom en tussenwervelschijven geleidelijk wordt vernietigd. Men moet gezegd worden dat niet alleen de achterkant lijdt, maar ook het hele organisme, vooral de bekkenorganen en de onderste ledematen.
De redenen voor de ontwikkeling
De lumbale regio voor het leven van een persoon in verband met een directheid ervaart een kolossale verticale belasting die zelfs de grote omvang van de wervels niet volledig kan compenseren. Daarom kunnen de minste verschuivingen in het menselijk lichaam, een afname van het gespierde korset van de onderrug, overtollig gewicht, verwondingen, onjuiste bewegingen en nog veel meer leiden tot de ontwikkeling van de ziekte. Ook moet u altijd onthouden over leeftijdsgerelateerde veranderingen in de wervelkolom met betrekking tot elke persoon.
Door het bovenstaande samen te vatten, kunnen de meest voorkomende risicofactoren worden onderscheiden, waarvan de totaliteit leidt tot osteochondrose van de lumbale:
- Ongelijke en onregelmatige belastingen op de wervelkolom (ernst van de ernst van een hellende positie, enz.).
- Overtollig gewicht (bijna elk kilogram is belangrijk).
- Rampletsels, inclusief sporten.
- Verzwakking van het spierkorset (langdurig werk in een monotone positie, enz.).
- In het vaanbaar dieet, slecht in mineralen en vitamines.
Symptomen
De symptomen van de ziekte kunnen echter sterk variëren, maar de totaliteit van de belangrijkste tekenen van osteochondrose ontwikkelt in de regel in drie syndroom:
- Vertobroogene lumbalgie (synoniem Lumbago).
- Vertro -carbon Lumboyshialgia.
- Vertro -carbon ischialgia (ontsteking van de heupzenuw).
Naast de pijn in het lumbale gebied (met bestraling naar de benen, gluteale, inguinale gebieden van of zonder dergelijke), zou spanning van de onderrugspieren, zwakte in de benen, crunch tijdens onderste rugbewegingen en moeilijkheden van bewegingen in het lumbale gebied moeten worden onderscheiden door een aantal andere belangrijke symptomen van osteochondrose van de lumbar:
- Gevoelloosheid in de benen en een gevoel van kruipende kippenvel in de benen.
- Krampen in de benen.
- Bekkenaandoeningen (vertraging of incontinentie van urine, constipatie of diarree).
- Zwakte in bepaalde groepen van de spieren van de benen.
Deze klachten kunnen de neuroloog oriënteren op het niveau van schade aan de wervelkolom, een differentiële diagnose uitvoeren met andere ziekten van de wervelkolom.
Diagnostiek en x -ray -tekenen
Osteochondrose moet worden gediagnosticeerd met slechts één type instrumentele methoden - radiologisch. Visualiseer de gehele structuur van de wervelkolom in de moderne geneeskunde, maakt de beste MSCT- of MRI -studie mogelijk, maar eenvoudige radiografie heeft de geschatte waarde niet verloren (als screeningstudie). Het is belangrijk om te onthouden dat het hoofdstadium bij de diagnose van problemen met de wervelkolom een medisch onderzoek zal zijn, waardoor u soms een diagnose kunt stellen zonder een onderzoek.
In de neurologische status wordt pijn gedetecteerd bij de palpatie van de kruidige processen van wervels, spanning van de onderrugspieren en als er alleen osteochondrose is, dan mogen er geen symptomen zijn zoals: verminderde peesreflexen, een beperking van de spier van de spier van de spier van de spier van de spieren in de spier van de spieren in de spier van de spieren in de spier van de spieren in de spier van de spieren in de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spieren in de spier van de spier van de spier van de spier van de spier van de spier benen. In aanwezigheid van deze symptomen moeten differentiële diagnostiek met schijfhernia en andere, meer ernstige ziekten van de wervelkolom worden uitgevoerd.
Behandeling
Behandeling van de ziekte omvat langdurige volledige therapie. De aanwijzingen bij de behandeling van verschillende - geneesmiddelenverwijdering van exacerbatie, niet -drugs extra methoden, evenals de preventieve methode van fysiotherapie -oefeningen, gedeeltelijk gebruikt in de acute periode, en verliest de relevantie ervan tot op de dag van vandaag niet.
medicatie
Het is een combinatie van Myoorlaxing -therapie, ontstekingsremmende pathogenetische therapie, evenals het gebruik van neuroprotectieve geneesmiddelen. De keuze van drugs en doseringsberekeningen komt voort uit het gewicht van een persoon, geslacht, de aanwezigheid van gelijktijdige ziekten.
In de acute periode is het raadzaam om medicijnen zoals diclofenac, meloxicam te injecteren. Tegelijkertijd beginnen ze therapie uit te voeren voor het verwijderen van spierspasmen en de bescherming van de zenuwvezels tegen schade.
Niet -drugs
Het wordt weergegeven door fysiode en handmatige invloeden. Gezien de massiviteit van spiergroepen, een vrij uitgebreid niveau van de anatomische zone, kan fysiotisatie alleen een hulpmethode zijn. DDT, elektroforese, magnetotherapie worden gebruikt, waarmee u het effect van geneesmiddelen kunt verbeteren.
Massage en handmatige therapie kunnen echter soms de symptomen van lumbale osteochondrose volledig stoppen, zelfs zonder ondersteuning voor medicijnen. Dit komt door het feit dat spierspasmen vrij goed kunnen worden verwijderd, en de pijn wordt niet altijd uitgelokt door het inflammatoire proces, soms leidt alleen onzorgvuldige beweging tot pijn, waarvan de gevolgen effectief worden geëlimineerd in de eerste uren na de ontwikkeling van pijn.
Gymnastiek voor osteochondrose van het lumbale gebied is gericht op het uitrekken van de spieren van de rug en het versterken ervan. In aanwezigheid van de gevestigde diagnose moet lumbale osteochondrose dagelijks betrokken zijn bij fysiotherapie -oefeningen. Onder voorbehoud van algemene regels (beperking van overmatige fysieke activiteit, hypothermie), lichaamsgewichtcontrole en lichaamsbeweging voor osteochondrose van het lumbale gebied over de ziekte kan soms vele jaren worden vergeten.